Artificial Intelligence en autisme

A.I. als vertaler, niet als vervanger

Wat als we A.I. niet zien als een vervanger van menselijke arbeid, maar als een soort vehicle – een voertuig – dat de brug slaat tussen werknemer en werkgever? Dan verandert het hele spel.

Voor veel mensen met autisme is communicatie met collega’s of leidinggevenden een uitdaging. Niet omdat ze geen ideeën of kennis hebben – integendeel – maar omdat de sociale regels van werk (small talk, ruis, vage feedback, dubbelzinnigheid) gewoon niet lekker werken.

​

A.I. kan hier een sleutelrol spelen. Stel je dit voor:

• Een werknemer met autisme typt liever dan dat hij praat? Laat A.I. spraak omzetten in duidelijke tekst.

• Moeite met plotselinge veranderingen in de planning? A.I. kan automatisch updates structureren in voorspelbare formats.

• Geen fan van vage feedback? A.I. kan input filteren tot feitelijke, objectieve samenvattingen zonder ruis of oordeel.

Wat begon als een “oh jee, straks verdwijnen er banen” werd in mijn hoofd langzaam een: hé wacht even... er komen ook banen bij. En zelfs de bestaande banen worden toegankelijker. Mits we het goed inzetten.

​

Werkgevers, let op

De fout die we niet moeten maken, is A.I. gebruiken om iedereen in hetzelfde tempo en format te persen. Want dan verliezen we waardevolle mensen. Mensen die juist met hun oog voor detail, loyaliteit en out-of-the-box denken ongelofelijke meerwaarde brengen. Maar geef je ze A.I. als ondersteunend hulpmiddel – een filter, een vertaler, een assistent – dan haal je het beste in ze naar boven.

​

Het vraagt wel iets van werkgevers: durven denken in aanpassingen, niet als uitzondering, maar als standaard. A.I. geeft ons die kans. En eerlijk is eerlijk, het is niet alleen goed voor mensen met autisme – het maakt werk voor iedereen een stuk menselijker.

Van paniek naar perspectief

​

Dus ja, ik begon sceptisch. A.I. als bedreiging. Als versneller van alles wat juist lastig is voor mensen met autisme. Maar nu zie ik het anders. A.I. is geen monster onder het bed. Het is een brug. Een tool. Een kans om eindelijk werk écht inclusief te maken. Niet door mensen met autisme te dwingen zich aan te passen aan de standaard, maar door de standaard slimmer, rustiger en menselijker te maken. En als dat geen vooruitgang is – dan weet ik het ook niet meer.